Power Tests

Opel Corsa OPC 830whp

JustWOW!

Η αλήθεια είναι ότι έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια στο Opel Corsa OPC, γιατί είναι ένα από τα αυτοκίνητα, που είχα και εγώ στο παρελθόν. Το είχα επιλέξει, γιατί ήταν –και είναι ακόμα– ένα τίμιο διαβολάκι, το οποίο προσφέρει αρκετά πράγματα για την τιμή του. Ειδικά το 2007, που πρωτοεμφανίστηκε, δεν υπήρχαν και τόσες επιλογές στην κατηγορία του, όπως υπάρχουν σήμερα, και έτσι η επιλογή για ένα γρήγορο οικονομικό hot hatch ήταν σχεδόν μονόδρομος. Έτσι, λοιπόν, το είχα αποφασίσει και εγώ και είχα πάρει ένα από τα πρώτα μοντέλα, που κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα, αλλά όχι το πρώτο, γιατί το πρώτο Corsa OPC, που πάτησε τις ρόδες του σε ελληνική άσφαλτο, είναι αυτό εδώ, που αγοράστηκε από τους αδελφούς Πάνο και Σάββα Πετρόπουλο, το Μάιο του ‘07! Και δεν είναι αυτή η μοναδική πρωτιά γι’ αυτό το τουμπανάκι, ούτε η σημαντικότερη. Ακολούθησαν πολλές ακόμα, με πιο σημαντική αυτήν του πιο γρήγορου στον κόσμο Corsa OPC σε αγώνες dragster. Πρόκειται, φυσικά, για το καμάρι της Petropoulos Tuning, στο οποίο - αμέσως μετά την αγορά - ξεκίνησε η βελτίωσή του. Στις δύο πρώτες εβδομάδες ήταν ήδη ολοκληρωμένο πρώτο στάδιο με 240Ps, όταν δεν υπήρχε άλλο βελτιωμένο Corsa OPC, επειδή κανένας δεν είχε αποκτήσει ακόμη πρόσβαση στον εργοστασιακό εγκέφαλο. Το 2008, πήρε μέρος στον διαγωνισμό Power Car στην κατηγορία των 1.800cc με 367Ps στα 1.5bar, αλλά η εξέλιξή του φυσικά και δεν σταμάτησε εκεί. Όλη η σταδιοδρομία του ήταν με συνεχείς και βελτιώσεις σε όλους τους τομείς, με σκοπό την απόκτηση τεχνογνωσίας και την εμπειρία των έτοιμων πακέτων βελτίωσης για τους πελάτες της Petropoulos Tuning. Το 2011, είχε ήδη φτάσει στα 570 -καθημερινά- Ps και τότε πάρθηκε η απόφαση να γίνει καθαρά αγωνιστικό αυτοκίνητο dragster. Το 2012, στο Rototest του Γιάννη Ανδριανάκη έδειξε 830whp και, από τότε έως σήμερα, δεν έχει ασχοληθεί ποτέ ξανά κανείς με το μοτέρ του και τα περιφερειακά. Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για ένα απίστευτα ολοκληρωμένο project, στο οποίο έχει πέσει πάρα πολλή δουλειά και μεράκι από την οικογένεια Πετρόπουλων και τους συνεργάτες της και αυτό, όπως θα δούμε στην συνέχεια, έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός αυτοκινήτου, που αποτελεί καμάρι όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά και για όλους εμάς, που ασχολούμαστε με το χώρο της βελτίωσης και θέλουμε να βλέπουμε αυτοκίνητα -με την ελληνική σημαία στο καπό- να είναι τέλεια και να σημειώνουν επιδόσεις που συζητιούνται στο εξωτερικό.

Η συνταγή της επιτυχίας

Σε ένα αυτοκίνητο, που προορίζεται για αγώνες dragster, είναι προφανές ότι ο σημαντικότερος τομέας είναι αυτός της ιπποδύναμης και του πως θα μπορέσεις να περάσεις όση περισσότερη από αυτήν στο δρόμο. Ειδικά στα πρώτα μέτρα! Δεν μας ενδιαφέρει το στρίψιμο, η γραμμικότητα, η απόδοση σε όλο το φάσμα στοφών του κινητήρα και τέτοιες φλωριές… Θέλουμε γκάζι να τσακίζει κόκαλα! Ωμή δύναμη, εκεί, δηλαδή, που θα λειτουργεί το μοτέρ κατά τη διάρκεια της πλήρους επιτάχυνσης και τρόπο να την κάνουμε κίνηση και όχι καπνό. Ειδικά σε ένα αυτοκίνητο σαν αυτό εδώ, που είναι μικρό, ελαφρύ και μπροστοκίνητο, αυτό το έργο δεν είναι και πολύ εύκολο. Για να δούμε, όμως, τι έκαναν οι μηχανικοί της Petropoulos Tuning για όλα αυτά. Αρχικά, το μοτέρ του Corsa κατέβηκε από το αυτοκίνητο και στη συνέχεια ανέβηκε το Γολγοθά, μιας και απ’ ό,τι εργοστασιακό είχε μέσα, δεν έμεινε τίποτα. Ούτε καν o στρόφαλος είναι o εργοστασιακός, αφού έδωσε τη θέση του σε έναν σφυρήλατο της Arrow με μεγαλύτερη διαδρομή, που αύξησε και τον κυβισμό του κινητήρα από τα 1,6 στα 1,8lt. Οι ατσάλινες μπιέλες, επίσης της Arrow, αναλαμβάνουν το ρόλο του άτλαντα, που πρέπει να σηκώσει την απίστευτη πίεση, που ασκούν πάνω τους τα έμβολα της JE, κάθε φορά που ανάβει ένα μπουζί με πλήρες φορτίο. Δεν φτάνει, όμως, να φοράς ανθεκτικά εξαρτήματα, πρέπει να είναι και συναρμολογημένα με ανθεκτικές βίδες και εδώ η λύση ακούει στο όνομα…. σωστά μαντέψατε, ARP. Αναρωτιέμαι, αν κάποια φορά δεν το γράψω ότι οι βίδες είναι ARP και το αφήσω κενό, θα το καταλάβει κανένας ή έχει μάθει πια ο εγκέφαλός σας να το συμπληρώνει μόνος του; Τα μέταλλα στροφάλου και μπιελών είναι τετραμεταλλικά της ACL και οι αντλίες νερού και λαδιού είναι custom βελτιωμένες από την Petropoulos Werks και κάπου εδώ τελειώνουμε με το μπλοκ του κινητήρα, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν έχει και κάτι άλλο.

Και τώρα πάμε στο καπάκι. Εδώ έχει πολύ ψωμί. Για αρχή, να πούμε ότι έχει εξελιχθεί ροϊκά στο ρεκτιφιέ ΟΤΕΜ, το ίδιο μηχανουργείο, που έκανε ρεκτιφιέ και το μπλοκ και στη συνέχεια αντικαταστάθηκαν οι έδρες, αλλά και οι οδηγοί των βαλβίδων από νέους με επίστρωση από βηρύλλιο. Οι εκκεντροφόροι είναι πλέον κατασκευασμένοι custom με προφίλ της Petropoulos Tuning, που ο Πάνος δεν μου αποκάλυπτε παρά τα τέσσερα νύχια, που του έβγαλα στο λαιμό, ενώ οι βαλβίδες νατρίου και τα ελατήριά τους είναι της Supertech. Τα υδραυλικά εργοστασιακά ωστήρια έδωσαν τη θέση τους σε μηχανικά της Arrow και το μοτέρ έκλεισε με μία μεταλλική φλάντζα της Cometic. Έξω από το χώρο των κυλίνδρων, οι αλλαγές συνεχίζονται φυσικά στο ίδιο μοτίβο, όπως και κάτω από το καπό αλλά και στο υπόλοιπο αμάξωμα, σε βαθμό, που μάλλον μόνο τα σήματα είναι πλέον της Opel πάνω σε αυτό το αυτοκίνητο. Στην πλευρά της εισαγωγής συναντάμε ένα τεράστιο χειροποίητο plenum σαν πυροσβεστήρα με μηχανική πεταλούδα 80mm της Jenvey, πάνω στο οποίο είναι κουμπωμένα τέσσερα μπεκ της ID παροχής 2.500cc/min, που κάνουν και για αυτόματο πότισμα σε καλλιέργειες καλαμποκιού, τα οποία τροφοδοτούνται από μία αντλία βενζίνης ΜΡ - 4101 της MagnaFuel, ικανή να τροφοδοτήσει ακόμα και κινητήρα με 2.500Ps. Την πίεση του κυκλώματος τη ρυθμίζει ένας ρυθμιστής, επίσης της MagnaFuel. Όταν τελειώσουν τα τετρακόσια μέτρα -μιας και στις αλλαγές δεν νομίζω να προλαβαίνει να δουλέψει- την πίεση της εισαγωγής ανακουφίζει μία σκάστρα της Tial, ενώ τη θερμοκρασία του εισερχόμενου αέρα την κατεβάζει ένα chargecooler με χειροποίητο δοχείο πάγου και ψυγείο της Precision και δύο τρόμπες νερού της Bosch, το οποίο τροφοδοτούν, πριν την εκκίνηση, με φρέσκα παγάκια, τα οποία στα επόμενα 10sec δεν προλαβαίνουν να λιώσουν και έτσι διατηρούν πάντα τη συσκευή παγωμένη. Από την πλευρά της εξαγωγής, δεσπόζει η big mama τουρμπίνα 6766 της Precision, η οποία έχει παροχή μέχρι 935Ps και η οποία φέρει ακριβώς πίσω από τη μάσκα ένα χταπόδι της NS Racing, ενώ την απαγωγή των καυσαερίων έχει αναλάβει μία εξάτμιση διαμέτρου 90mm και πάλι της NS Racing. Μην φανταστείτε, πάντως, ότι θα τα πάει και πολύ μακριά, μισό μέτρο πιο πίσω, λίγο μετά τη γέφυρα, τα ξερνάει ζεστά-ζεστά στην άσφαλτο. Την αντίθετη διαδρομή από αυτό το τεράστιο “extrernal”, ακολουθεί ένα μικρότερο της Tial με διάμετρο 44mm, που βγαίνει στα μουλωχτά από μία τρύπα στο καπό και παίρνει εντολές -για το τι πίεση θα κρατήσει- από ένα PBC pro boost controller της Plex Tuning. Τέλος, οι εργοστασιακές βάσεις της μηχανής, που από όσο θυμάμαι και από το δικό μου OPC είναι για τα πανηγύρια, αντικαταστάθηκαν από άλλες της Vibra Techniques, ευτυχώς, δηλαδή, γιατί στην πρώτη εκκίνηση με τόσα άλογα και τα μπαλόνια, θα το βρίσκανε το μοτέρ στο πορτ παγκάζ μαζί με τον Σάββα Πετρόπουλο. Όλα αυτά μαζί συντονίζονται και ελέγχονται από έναν εγκέφαλο V88 της Vipec, τον οποίο προγραμμάτισε ο Γιάννης Ανδριανάκης και ο οποίος συνεργάζεται με την εξελιγμένη οθόνη SDM-500 της Plex Tuning, που διαθέτει και σύστημα GPS για να μετράει και μόνος του ο οδηγός τις επιδόσεις του.

Κατά τα άλλα…

Τι θα ήταν, όμως, όλα αυτά χωρίς ένα σοβαρό σύστημα μετάδοσης? Μάταια… Έτσι, λοιπόν, η Petropoulos Tuning αγόρασε ένα σειριακό τετρατάχυτο σασμάν από μια ιταλική φίρμα, που κατασκευάζει σειριακά σασμάν και λέγεται Bacci Romano, το οποίο, όμως, αποδείχτηκε “φαμφάρα” και χρειάστηκε να ανακατασκευάσουν σχεδόν όλα του τα εξαρτήματα από την αρχή, οπότε πλέον δεν είναι Bacci Roufiano, αλλά Petropoulos Werks. Αλλάχτηκε και το βολάν με ένα Custom billet και ανάμεσά τους βρίσκεται ένα δίδισκο set συμπλέκτη RCS200 της Sachs Performance. Τα ημιαξόνια είναι φυσικά custom για να αντέχουν τη θηριώδη ροπή και την τρομερή πρόσφυση από τα μπαλόνια, και οι μπιλιοφόροι είναι άλλο ένα μεγάλο μυστικό της Petropoulos Tuning, που, επίσης, δεν μου αποκάλυψε ο Πάνος. Το μόνο, που κατάφερα να του αποσπάσω με τρία πιτόγυρα ποτισμένα με ορό της αλήθειας, είναι ότι προέρχονται από άλλο γρήγορο μοντέλο της Opel και είναι «γομάρια». Λογικό, αν αναλογιστεί κανείς το ζόρι, που τρώνε, όταν ξεκινάς με αυτά τα λάστιχα πάνω στην κόλλα του dragstrip. Οι ζάντες 15in της Braid έχουν πλάτος 10in εμπρός και 4,5in πίσω, όπου ο εργοστασιακός άξονας της Opel έδωσε την θέση του σε custom ψαλίδια της Petropoulos Werks, ώστε να έρθουν οι τροχοί πιο έξω, χωρίς να χρειάζονται φαρδιές ζάντες, που αυξάνουν τις τριβές και κόβουν ταχύτητα. Η ανάρτηση είναι η Variant ΙΙΙ της KW, τροποποιημένη και ρυθμισμένη σύμφωνα με τις ανάγκες του αυτοκινήτου από τον Αντώνη Τσόλη της εταιρείας Τροχός ΕΠΕ. Κλείνοντας με τις βελτιώσεις, το roll cage το έχει φτιάξει ο Ιάκωβος, γνωστός και ως Herby, το ρεζερβουάρ είναι χειροποίητο με τάπες ασφαλείας και άφησα τελευταία τα ανθρακονημάτινα panels, που έχει το αυτοκίνητο, επειδή μου έκαναν τρομερή εντύπωση. Το καπό, οι πόρτες, τα μπροστινά φτερά και οι προφυλακτήρες είναι κατασκευασμένα από ανθρακονήματα και τα έχει φτιάξει ο Κωνσταντίνος Ιωαννίδης της Extreme Carbon bodyworks parts. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι, μέχρι να ανοίξω την πόρτα, νόμιζα ότι είναι η εργοστασιακή του Corsa και ότι ο μπροστά προφυλακτήρας είναι σχεδόν ο μισός εργοστασιακός, παντρεμένος με κάποιον έτοιμο πλαστικό after market. Κι όμως είναι από καλούπι, που κατασκευάστηκε από μια μίξη του προφυλακτήρα της Opel και μιας προσθήκης από πολυεστέρα, που σχεδιάστηκε πάνω του και μετά όλο αυτό μετατράπηκε σε πατρόν για να φτιαχτεί ο τελικός προφυλακτήρας από ανθρακόνημα. Το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό και θα πρέπει να το δεις από κοντά για να το καταλάβεις. Με αυτά και με αυτά, το βαρύ -για την κατηγορία του- Corsa έχασε περίπου 200kg και ζυγίζει πλέον 1.040, τα οποία δεν είναι και λίγα για αυτοκίνητο dragster της κατηγορίας AT.

Το αποτέλεσμα μετράει…

Και μέτρησε στον τελευταίο πρωταθληματικό αγώνα Dragster στο Τυμπάκι της Κρήτης, 9,939sec για το τετρακοσάρι με ταχύτητα εξόδου 246,23km/h!, με τα πρώτα 18 μέτρα να καλύπτονται σε 1,651sec. Εντυπωσιακά, πραγματικά, νούμερα για μπροστοκίνητο αυτοκίνητο με βάρος πάνω από τόνο και ο Πάνος μου δήλωσε ότι ο επόμενος στόχος είναι να πέσουν στα χαμηλά εννιάρια. Εμείς ευχόμαστε καλή επιτυχία σε κάθε τους προσπάθεια και εδώ θα είμαστε να το ξαναπαρουσιάσουμε ευχαρίστως! Εξάλλου αυτοκίνητα σαν αυτό μας κάνουν υπερήφανους για το επίπεδο που έχει φτάσει η Ελληνική βελτίωση! Όχι ψάξτε αν υπάρχει αντίστοιχο Corsa OPC σε ολόκληρο τον πλανήτη και αν βρείτε εγώ θα σας κάνω δώρο το RX μου! Με γεμάτο ντεπόζιτο!

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ