Power Classic

Opel Ascona 2.0 SIDI Turbo 323Ps

Tuning at its finest

Είναι χρόνια τώρα που το tuning, όπως το ξέραμε, έχει αρχίσει κάπως να «κουράζει». Δεν ξέρω για εσάς, ίσως οι πιο νέοι να μην το βλέπουν έτσι, αλλά εγώ και άλλοι τόσοι που είναι στον χώρο πολλά χρόνια έχουμε πάψει πια να συγκινούμαστε από ένα βελτιωμένο Mitsubishi EVO ή κάποιο Audi S3 όσα άλογα κι αν βγάζει, γιατί πολύ απλά το έχουμε δει το έργο «πεντακόσιες εκατόν τριανταπέντε χιλιάδες» φορές. Αυτό, μαζί με την νοσταλγία για τα περασμένα νιάτα μας και την αγάπη για τα παλιά αυτοκίνητα, τα οποία είχαν μακράν περισσότερο χαρακτήρα από τα σημερινά, δημιούργησαν την τάση των βελτιώσεων - αναπαλαιώσεων με την ονομασία Restomod (από το Restoration - Modification). Γιατί λέω πως τα παλιά αυτοκίνητα είχαν χαρακτήρα όμως; Θα σας εξηγήσω. Γιατί ήταν πολύ διαφορετικά το ένα από το άλλο. Μπορείτε να κάνετε το εξής πείραμα. Να καθίσετε σε μια μεγάλη ευθεία και να περιμένετε να περάσει αυτό το Ascona και ένα Opel Insignia. To Ascona θα το αναγνωρίσετε στα 300 μέτρα και το Insignia όταν θα μπορέσετε να διακρίνετε το σήμα της Opel στη μάσκα. Τα πρότυπα ασφάλειας, οι αεροδυναμικές απαιτήσεις, οι κοινές πλατφόρμες και σχεδιαστικές γλώσσες έχουν κάνει τα νέα μοντέλα να μοιάζουν όλο και περισσότερο μεταξύ τους, κάτι που τα περιορίζει από το να έχουν το δικό τους ξεχωριστό στυλ. Ειδικά λοιπόν στην Αμερική, όπου έχουν όλα αυτά τα φανταστικά σε εμφάνιση muscle cars της δεκαετίας του '70 και '80, τα οποία οδηγικά ήταν σκουπίδια, αλλά πολύ όμορφα και mucho εμφανισιακά, τώρα τα μαζεύουν και τα φτιάχνουν με μοντέρνους κινητήρες, αναρτήσεις και φρένα και γίνονται φανταστικά. Εμείς εδώ, βέβαια, δεν έχουμε Camaro και Firebird, ούτε έχουν περάσει στην κουλτούρα μας αυτά τα μοντέλα, αλλά έχουμε Ascona, Escort MKII, BMW 2002, παλιές Mercedes, Alfa Romeo και πολλά ακόμα που ήταν κάποτε παιδικά όνειρα και τώρα μπορούν να γίνουν κάτι μοναδικό.

Μοναδικό, όπως είναι αυτό εδώ το κοινό όνειρο δύο ανθρώπων, του Τάσου, που είναι ο ιδιοκτήτης του, αλλά και του ανθρώπου που έκατσε και σπατάλησε αμέτρητες πολλές ώρες, του μηχανικού και ιδιοκτήτη συνεργείου στον Μαραθώνα, του Γιάννη Μερκούρη. Ο κάθε ένας για τους δικούς του λόγους, έτυχε και οι δύο να έχουν μεράκι το Opel Ascona B και έτσι ο συνδυασμός μεγάλου κεφαλαίου από τον έναν και μεγάλης «μαστοριάς» από το άλλον έφεραν ή μάλλον επανέφεραν στην ζωή ένα αυτοκίνητο πραγματικά μοναδικό (τουλάχιστον όσο και αν το ψάξαμε στο internet δεν βρήκαμε κάτι αντίστοιχο στο εξωτερικό). Ο Τάσος βρήκε αυτήν την δίπορτη Ascona σε καλή κατάσταση και αμέσως ξεκίνησε να την αναπαλαιώνει και να την επισκευάζει όπου είχε σκουριές στην καρότσα με την βοήθεια του φανοποιού του, Σπύρου Μαυρομήτρου, ο οποίος την τροποποίησε όπου χρειαζόταν, «έραψε» όλα τα σημεία ξανά για ενίσχυση και στην συνέχεια το ανέλαβε ο Γιάννης Μερκούρης, που εφάρμοσε όλα τα επιπλέον εξαρτήματα που χρειάστηκαν, όπως ενισχύσεις και βάσεις για τις νέες γέφυρες, ράμφη, θόλοι κτλ. Μου τα έδειχνε ο Τάσος και δυσκολευόμουν να τα εντοπίσω μετά το πισσάρισμα από κάτω, τόσο καλή δουλειά έχει γίνει.

Και μετά του λέω:

-Τάσο, βρήκες τροπέτο Opel GT από έξω και του πήρες τα πράγματα;

-Τι τροπέτο; Κανονικό αυτοκίνητο πήρα, μια λακκούβα στο καπό είχε μόνο...

-Και το έσφαξες;;;

-Ναι, μου απαντάει γελώντας!!!

2 χρόνια

Τόσο τους πήρε να το ολοκληρώσουν. Δύο ολόκληρα χρόνια δουλειάς, που φυσικά όσο και να γράψω εγώ εδώ, δεν θα φτάσουμε ούτε στο 10% της λεπτομέρειας που χρειάστηκε να προσέξουν, αλλά μπορούμε «χοντρικά» να δώσουμε τα πιο σημαντικά που χρειάστηκε να γίνουν. Αρχικά λοιπόν έπρεπε να γίνουν μετρήσεις, υπολογισμοί και σχεδιασμός εξαρτημάτων που θα έκαναν τα μηχανικά μέρη του Opel GT να τοποθετηθούν στο αμάξωμα του Ascona. Η πίσω γέφυρα μπήκε αυτούσια σε νέες ενισχυμένες βάσεις στο πάτωμα, μαζί με το διαφορικό, τα ψαλίδια, τα ημιαξόνια κτλ. Η εμπρός το ίδιο, μόνο που στο GT το μοτέρ είναι πολύ πίσω και το τούνελ του Ascona δεν το χωρούσε. Έτσι τοποθετήθηκε το τούνελ από το GT μέχρι τον πίσω άξονα και στην εμπρός γέφυρα φτιάχτηκαν καινούργιες βάσεις κινητήρα που τον έφεραν 20cm πιο μπροστά. Αυτό με την σειρά του απαιτούσε ένα τροποποιημένο κάρτερ, αλλά ο Τάσος δεν έκοψε το εργοστασιακό, ούτε έφτιαξε ένα άλλο από λαμαρίνα με κολλήσεις. Πήγε στην Hercules Parts με ένα σχέδιο για custom κάρτερ που είχε φτιάξει μόνος του με τα μέτρα που πήρε από το αυτοκίνητο και ο Ηρακλής Καρανάσιος του είπε πως αυτό για να κατασκευαστεί χρειάζεται ένα μπλοκ αλουμινίου 54 κιλά που κοστίζει 550 ευρώ. No problem, λέει ο Τάσος και την επόμενη μέρα σκάει μύτη με το μπλοκ αγκαλιά. Τέσσερις μέρες στο CNC και 52kg γρέζι μετά (2 βαρέλια), έμεινε με ένα μονοκόμματο billet κόσμημα 2,5kg που κόστισε 1.100 ευρώ. Δυστυχώς δεν φαίνεται στις φωτογραφίες που βγάλαμε από κάτω, γιατί το προστατεύει με μια ατσάλινη ποδιά και καλά κάνει, γιατί αν πάει στον Ηρακλή και του πει το έσπασα σε ένα κράσπεδο, θα κάνουν τον Μαραθώνιο ανάποδα!

Ο κεντρικός άξονας ακολουθεί το κανονικό τούνελ του GT με την ράγα ενίσχυσης που είχε και είναι ελαφρώς τροποποιημένος για να μακρύνει λίγο από την Πρωτεύς Ζυγοσταθμική στο Βοτανικό. Και αν νομίζετε πως τα δύσκολα πέρασαν... ρίξτε μια ματιά στο εσωτερικό του. Είναι και αυτό από το Opel GT, με το ταμπλό να έχει προσαρμοστεί από τον Γιάννη Μερκούρη με τα χίλια βάσανα, με μπόλικο κόψε-ράψε, ταίριαξε, φτιάξε προσθήκες από πολυεστέρα και τα συναφή. Τα ηλεκτρικά τα ανέλαβε ο Αναστάσιος Κουτσογιαννόπουλος και είναι αυτούσια από το GT που σημαίνει πως το Ascona έχει immobiliser, A/C, αερόσακους, ESP, Cruise control και ό,τι άλλο είχε κανονικά το Opel GT. Μόνο οι γρύλοι για τα ηλεκτρικά παράθυρα είναι από άλλο αυτοκίνητο. Το σαλόνι είναι επενδεδυμένο με πανάκριβο δέρμα από την Rellas Art και τα πίσω καθίσματα με το mini bar ανάμεσα τους είναι κατασκευή επίσης του Γιάννη Μερκούρη. Το εσωτερικό από μόνο του κόστισε 10.000 ευρώ! Το bodykit του Ascona 400 είναι πολυεστερικό, κατασκευής Μερκούρη Ιωάννη και αυτό... τον οποίο τον ρώτησα, τι θα γίνει αν έρθει κάποιος και σου πει πως θέλει να του φτιάξεις ένα Ascona ίδιο με αυτό και μου απάντησε: «να περάσουν 2-3 χρόνια πρώτα, να συνέλθουμε λίγο». Οι αναρτήσεις του είναι custom με coilovers της D2 Racing, όπως και τα φρένα του, που έχουν οκταπίστονες δαγκάνες της ίδιας μάρκας, με δίσκους 320mm μέσα στις εργοστασιακές 18άρες ζάντες του GT που έχουν βαφτεί μαύρες.

Δεν είναι εντελώς “μαμά”

Λες και δεν έφταναν τα 265Ps του Opel GT, το Ascona του Τάσου είναι και ένα πρώτο στάδιο, με αναβαθμισμένη τουρμπίνα από την Turbo Exelixis, που την έκανε service και της «ξύρισε» τα πτερύγια, μια χειροποίητη εξάτμιση 70mm από τον Παπαδόπουλο με δύο καζανάκια και με αναπρογραμματισμό του εγκεφάλου από την MGI Motorsport του Γιάννη Μαρκάκη, στο δυναμόμετρο του οποίου έβγαλε 323,3Ps στις 5.308rpm, με 45,1kgm στις 3.571rpm. Έχουμε δει πολλά τέτοια μοτέρ να ξεπερνούν εύκολα αυτήν την ιπποδύναμη, με μεγαλύτερες τουρμπίνες και τα συναφή, αλλά ο Τάσος δεν έφτιαξε αυτό το μπιμπελό για να το σέρνει τα βράδια στα στέκια. Το ήθελε καθαρά καθημερινό, σαν κανονικό αυτοκίνητο για να μπορεί να το χρησιμοποιεί παντού και να το ευχαριστιέται. Δεν ήθελε να το βγάζει έξω μία στο τόσο για πλάκα, ήθελε να είναι αυτό το αυτοκίνητό του.

Παρόλα αυτά, εμείς είχαμε χρέος να το μετρήσουμε, αλλά αφού ήμασταν δίπλα κιόλας στην παλιά μας αγαπημένη «Κρυφή», είπαμε να του κάνουμε ένα πάτημα κι ας ήταν ο εργοστασιακός δίσκος στα τελευταία του. Ακόμα κι έτσι, όμως, το 0-100km/h σε 6,43sec, 0-160km/h σε 14,26sec και τα 14,49sec για το 400άρι με 161,42km/h ταχύτητα εξόδου είναι αρκετά για να σε «καραφλιάσουν» αν βρεθείς δίπλα του σε κάποιο φανάρι, αφού ακόμα και με το look του Ascona 400 δεν περιμένεις να είναι τόσο γρήγορη η «γριά». Αυτό το αυτοκίνητο, όμως, σίγουρα είναι πιο εντυπωσιακό παρκαρισμένο με ανοιχτές τις πόρτες. Είναι ένα έργο τέχνης με όλη την σημασία της λέξης, «τέχνη» γιατί περί τέχνης πρόκειται. Αυτό είναι τέχνη, να πιάνουν τα χέρια σου, να κόβει το μυαλό σου, να δουλεύει η φαντασία σου και να αντέχει το στομάχι σου. Όχι οι μουτζούρες που φτιάχνουν κάτι τενεκέδες και τους αγοράζουν βλαμμένοι με λεφτά. Τέχνη είναι να δημιουργήσεις κάτι σαν αυτό εδώ το Ascona, που κόστισε μεν 70.000 ευρώ για να ολοκληρωθεί, αλλά... δεν υπάρχει άλλο τέτοιο αυτοκίνητο στο δρόμο. Είναι μοναδικό!!!

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Τετρακύλινδρος σε σειρά με μπλοκ και κυλινδροκεφαλή από αλουμίνιο, 2ΕΕΚ και 4 βαλβίδες/κύλινδρο

Κυβισμός: 1.998cc

Διάμετρος x Διαδρομή: 86mm x 86mm

Σχέση συμπίεσης: 9,5:1

Custom κάρτερ HerculesParts

Αναβάθμιση τουρμπίνας Turbo Exelixis

Εξάτμιση χειροποίητη 70mm από την Papadopoulos Racing Exhaust

Αναπρογραμματισμός ECU από MGI Motorsport

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Κεντρικός άξονας από την Πρωτεύς Ζυγοσταθμική