Mazda MX-5 NC Track-Day Project Part I

Mazda MX-5 NC Track-Day Project Part I

Άπειρο ξενύχτι σε αγγελίες!

BMW 123d E82, BMW 320i και 320d E92, Mazda RX-8, Mazda MX-5. Αυτές ήταν οι κορυφαίες επιλογές μου για το τι αμάξι θέλω να πάρω και να βγάζω γούστα. Πέρασαν στιγμιαία και κάποιες άλλες (Subaru WRX STI, Nissan 200SX, Toyota MR2 W20, Opel Speedster), αλλά χάρη σε κάτι πολύ «έξυπνα» νομοσχέδια που πέρασε η κυβέρνηση «αρίστων», έχουν πάει οι τιμές τους στον...διάολο και δεν θα επιστρέψουν ποτέ. Ουσιαστικά τα αμάξια που είναι μέσα στην παρένθεση δεν πρόκειται να τα ξαναδούμε στο δρόμο ή βελτιωμένα, όμως αυτό δεν είναι το θέμα μας τώρα.

Σκοπός είναι να γίνει ένα αμάξι που θα μπαίνει πίστα και θα πάει γρήγορη βόλτα βουνό (για Touge Greece δεν με βλέπω γιατί δεν ενώνω..), αλλά να μπορέσει να πάει ρομαντσάδα χαλαρή μέχρι το Σούνιο και να κάνει 1-2 ταξιδάκια Ευρώπη, οδοιπορικό, για καμιά καλή πίστα. Έχω μερικές στο μυαλό και δεν κρατιέμαι...

Οπότε θα πρέπει να υπάρχουν υποχρεωτικά ορισμένες ευκολίες/ανέσεις, όπως air-condition (απλά δεν ζω χωρίς αυτό!), basic ηχοσύστημα για να ακούω την χαλαρή extreme death metal μουσικούλα μου και...αυτά! Δεν ζητάω κάτι παραπάνω, γιατί έχω ένα καθημερινό αμάξι για να κυκλοφορώ, αν και με την βενζίνη στο 2,2 ευρώ/lt, το μετρό έχω αρχίσει να το αγαπάω!

Τα δύο πρώτα, τα BMW, είναι φοβερές λύσεις και έχουν πολύ υλικό για φτιάξιμο. Όμως ξεκινάνε με υψηλές τιμές (έβρισκες πριν κάνα χρόνο και τα δύο στο δεκάρικο, τώρα τα 123d παίζουν λίγο ψηλότερα) και είναι βαριά οχήματα. Όμως το 123d με φίλτρο, πρόγραμμα, intercooler και εξάτμιση φτάνει τα 280-290Ps, με 50+kgm ροπής (κοντά στα 260Ps το 320d), ενώ το 320i έχει σωστές διαστάσεις (μετατρόχια- μεταξόνιο) και ως κλασικό BMW του τραβάς ένα εύκολο εξακύλινδρο swap (πχ από το 330i) και αποκτάς περισσότερη ροπή και δύναμη ώστε να ευχαριστιέσαι. Και τα δύο είναι πολύ όμορφα αυτοκίνητα, το 123d έχει λίγο πιο «κάφρο-λουκ» γιατί σε επηρεάζει στο μυαλό το εκπληκτικό 1Μ, ενώ το 3άρι κουπέ έχει πιο αρμονικές γραμμές.

 

MAZDA;

Είχα MX-5 NB facelift παλιότερα για 10 ολόκληρα χρόνια και το λάτρευα. Το RX-7 FD3S είναι η απόλυτη αγάπη μου, οπότε καταλαβαίνεις ότι την συγκεκριμένη Ιαπωνική εταιρεία την έχω μέσα στην καρδιά μου. Σκέφτηκα μήπως ξανάπαιρνα NB facelift, αλλά τότε θα έπρεπε να παραδεχθώ στον εαυτό μου ότι ήταν παρανοϊκή βλακεία που το πούλησα (όντως ήταν!) και είμαι πολύ εγωιστής για να παραδεχθώ κάτι τέτοιο. Πάμε τώρα σε κάτι πασίγνωστο: το RX-8 είναι ΑΜΑΞΑΡΑ! Πλαίσιο, τιμόνι, μετάδοση, φρένα, όλα είναι κλάσεις πάνω από πολλά σπορ αυτοκίνητα. Το βρίσκεις πάμφθηνα, το τσιμπάς και πας κατευθείαν για swap....13B- REW. Το τουρμπάτο μοτέρ του τελευταίου RX-7 μπαίνει (όχι τόσο εύκολα όσο θα γουστάραμε), αλλά με τα 10 χιλιαρικάκια του swap έχεις ένα 8άρι που, είτε το πιστεύει ο κόσμος είτε όχι, πάει σε πίστα καλύτερα από 7άρι. Αυτό το μοτέρ φτάνει 350Ps κλειστό και όσο το πατάς δεν νιώθει. Αν αρχίσεις να του συμπεριφέρεσαι σαν καθημερινό μοτέρ και δεν χτυπάς κόκκινα, τότε αρχίζουν οι καταραμένες απανθρακώσεις που έχουν καταστρέψει τα περισσότερα μοτέρ (ιδίως Renesis). Συμβουλή σωτηρίας για όλα τα rotary παλικάρια: premix και στα κόκκινα συχνά για να έχετε την υγειά σας! Από tuning το RX-8 έχει άπειρο και μπορείς να το μετατρέψεις σε ό,τι πάει το μυαλό σου.

Miata is always the answer!

Αυτά που ανέφερα πιο πάνω έχουν ένα σοβαρό κατασκευαστικό «λάθος». 1.500kg το 123d, 1.450kg το 320i, 1.350kg το RX-8. Τα βαριά αυτοκίνητα μου γυρνάνε το μάτι, αν και κανένα από τα παραπάνω δεν μπορεί να θεωρηθεί χοντρό, είναι πιο middle class βάρος, που λένε και στο χωριό μου! To ΜΧ-5 3ης γενιάς (NC) είναι 230kg κάτω απ' το RX-8 και μόλις το οδηγήσεις, νιώθεις το «μπορώ να στρίψω γρήγορα γιατί δεν έχω βάρος να με εμποδίζει». Επίσης είναι σχεδόν κεντρομήχανο (όπως και το RX-8), αφού το μοτέρ βρίσκεται αρκετά πίσω από τους θόλους, έτσι έχει μικρή πολική ροπή και γρήγορο turn in. Τα πλεονεκτήματα του RX-8 υπάρχουν κι εδώ οπότε έχει άκαμπτο πλαίσιο (για roadster), σασμανάρα, τρομερό τιμόνι, πολύ καλά φρένα και μια τίμια οικογένεια μοτέρ. Και φτάνουμε στο δεύτερο λόγο, ο κυβισμός. Με εξαίρεση το RX-8 που φορολογείται ως 1,3lt, όλα τα BMW που κοιτούσα είναι δίλιτρα, άρα έξτρα πάγια έξοδα. Το NC βγήκε σε 1,8lt και 2lt, οπότε το μικρό προσφέρει ένα ακόμη θετικό σημείο. Βέβαια το 18άρι δεν είχε μπλοκέ, αλλά αυτό λύνεται αμέσως, με τα λεφτά που θα γλιτώσεις απ' τα τέλη κυκλοφορίας 2 ετών.

Τα υπόλοιπα θετικά του ΜΧ-5 3ης γενιάς; Καλοφτιαγμένο, αξιόπιστο, έχει χώρους για roadster (είναι με διαφορά το μεγαλύτερο των ΜΧ-5), μινιμαλιστικό -κάτι που γουστάρω πολύ- και  με όμορφο εσωτερικό, ενώ υπάρχει λίστα σαν τον τηλεφωνικό κατάλογο του Πεκίνο με βελτιωτικά προϊόντα. Τα MX-5 είναι εδώ και χρόνια τα αυτοκίνητα που μπαίνουν πιο συχνά σε πίστα στον πλανήτη και έχουν κάνει τα περισσότερα χιλιόμετρα μέσα σε αυτές, ενώ υπάρχουν και πολλά ενιαία πρωταθλήματα ανά τον κόσμο. Έτσι τα forum με ιδιοκτήτες που τρέχουν σοβαρά σε autocross, time attack και drift είναι πολλά, οποιαδήποτε πληροφορία θέλεις την βρίσκεις όσο να πεις ...google! Άρα το MX-5 NC ήταν και η τελική μου επιλογή γιατί, είπαμε,....Miata is always the answer!

PRHT

Power Retractable Hard Top ή αλλιώς “αυτό με τη σκληρή οροφή”. Όταν είχα το MX-5 δεύτερης γενιάς, σε κάποια φάση με ειδοποιεί ένας γείτονας ότι κάτι έχει γίνει στο αμάξι που το είχα παρκαρισμένο έξω (χαμηλό, με πιστάδικες αναρτήσεις, οπότε δεν έμπαινε στο υπόγειο πάρκινγκ). Κατεβαίνω και βλέπω ότι κάποιος τσόγλανος μου είχε σκίσει την υφασμάτινη οροφή και προσπάθησε να κλέψει πράγματα από μέσα. Σε κολλητό με S2000, του τρύπησε ένας καραγκιόζης την υφασμάτινη οροφή απλά για να το παίξει μάγκας στην παρέα του! Επειδή δεύτερη φορά δεν θέλω να το περάσω αυτό, αποφάσισα ότι θα πάρω MX-5 Roadster Coupe ή θα βάλω aftermarket hardtop. Προτιμάω βέβαια το RC, γιατί όποτε θέλω πατάω το κουμπί, ρίχνω την οροφή και αφήνω τον ελληνικό ήλιο να μου καίει το κεφάλι, ενώ ρουφάω και όλο το καυσαέριο των γύρω μου. Έτσι για κάμποσο καιρό κοιτούσα αγγελίες για MX-5 NC RC 1,8lt.

Και μια μέρα βλέπω αγγελία από ένα μαύρο... το χρώμα που γουστάρω! Μοντέλο του 2008, φοράει καλά ζαντολάστιχα, aftermarket ανάρτηση, δείχνει προσεγμένο, έχει υγραέριο (!) και σε ενδιαφέρουσα τιμή. Τηλεφωνώ αμέσως και κλείνουμε ραντεβού σε μια επίσημη αντιπροσωπεία Mazda για έλεγχο. Με το που φτάνω, βλέπω τον ιδιοκτήτη και μου λέει ότι όχι μόνο είναι φίλος φίλου μου, αλλά και φανατικός Powerάς! Πιάνουμε την κουβέντα, μια χαρά παιδί αυτός, μπαίνει το αμάξι για έλεγχο μηχανικά- φανοποιεία και εμείς περιμένουμε. Κάμποση ώρα μετά βγαίνει ο μηχανικός και μου λέει «καλορίζικο». Εντάξει, έχει καναδυό τσαμπουκάδες, αλλά αυτά μου τα είχε πει και ο πωλητής στη συζήτηση (τα επιβεβαίωσε ο μηχανικός), τα οποία δεν είναι τίποτα σημαντικό. Οπότε εγώ έφυγα με ένα NC και ο φίλος με 7.900 ευρώ.

 

Μετρήσεις

Πριν αρχίσουν οι αλλαγές έκανα κάποιες μετρήσεις για να έχω ένα σημείο αναφοράς. Δεν πρόκειται να γίνει κοντράμαξο, αλλά θέλω να δω πώς θα μεταφραστούν οι βελτιώσεις σε χρόνους. Το NC RC 1,8lt βγάζει 126Ps και 17kgm ροπής στις 4.500rpm. Σύμφωνα με την Mazda, κάνει 0-100km/h σε 9,6s και έχει τελική τα 200km/h. Στο δρόμο ζεσταίνω καλά τα λάστιχα, κοτσάρω το VBOX, στήνομαι στην ευθεία, κούμπωμα πρώτη, σηκώνω πολλές στροφές, αφού δεν έχει δύναμη, παρατάω συμπλέκτη και πετάγεται μπροστά! Πάει λίγο πιο ζωντανά απ’ ό,τι περίμενα, αλλαγή σε 2α (62km/h), μικρό σπινξάρισμα, αλλαγή σε 3η (102,5km/h), το πάω μέχρι 4η και 160km/h. Κάτσε να δούμε τι κάναμε για να τροποποιήσω λίγο την εκκίνηση. Το VBOX και το NC με άφησε άφωνο: 8,93s για 0-100km/h, 18άμετρο σε 2,71s, τετρακοσάρι σε 16,62s@135,9km/h. Εγώ ζυγίζω 120kg και στο πορτ μπαγκάζ έχει δεξαμενή υγραερίου, ο χρόνος είναι φοβερός για μαμά 18άρι NC με σκληρή οροφή, χαμογελάω και δεν επιχειρώ για κάτι καλύτερο!

 

Μελλοντικά σχεδία

Εννοείται ότι θα δυναμώσει. Εννοείται ότι θα στηθεί/ρυθμιστεί σωστά η ρυθμιζόμενη coilover του. Εννοείται ότι θα δεθεί. Εννοείται θα βελτιωθεί η αξιοπιστία του για ξύλο σε πίστα. Εννοείται ότι θα έρθει το εσωτερικό σε πιο δικά μου μέτρα, με σωστό εξοπλισμό, ασφαλείας αλλά και άνεσης. Εννοείται ότι όλα αυτά κοστίζουν...οπότε θα παίξει μεγάλη ψακτική σε μεταχειρισμένα ώστε το budget να μην εκτοξευτεί, πρέπει να μείνει και λίγο χρήμα στην άκρη...έχουμε και τα Kaiju που έρχονται!  

 

Αρθρογράφος

 

ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις: Ο Thierry Neuville στην κορυφή μετά την πρώτη ημέρα

ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις: Ο Thierry Neuville στην κορυφή μετά την πρώτη ημέρα

Πρώτη καθαρά αγωνιστική ημέρα, του αγώνα είχε: Θέαμα, απρόοπτα και στρατηγική μαζί με έντονο συναγωνισμό.